Zawartość

• Do kroku
• Porady
• Ostrzeżenia

Na pierwszy rzut oka znaki chińskie, japońskie i koreańskie mogą wyglądać bardzo podobnie. Na szczęście istnieją różnice między wszystkimi trzema, które mogą ci pomóc. Wszystkie trzy języki mają znaki, które są nieznane zachodnim czytelnikom, ale niech cię to nie onieśmiela. Dzięki tym krokom możesz mieć dużo większą pewność co do tego, który z trzech języków masz przed sobą.

Do kroku

1. Szukaj kółek i owali. Koreański używa alfabetu fonetycznego zwanego Hangul, który można rozpoznać po wielu okręgach, owalach i liniach prostych (przykład: 안녕하세요). Jeśli czytany tekst ma te charakterystyczne zaokrąglone kształty, prawdopodobnie jest to język koreański. Jeśli nie, przejdź do kroku 2.
2. Szukaj prostych znaków. Japoński skrypt składa się z trzech elementów: hiragany, katakany i kanji. Hiragana i Katakana są oparte na sylabach, a kanji to znaki chińskie. Wiele znaków hiragany jest zakrzywionych, ale brakuje im zgrabnych krzywych języka koreańskiego (np. さ っ か). Katakana wykorzystuje głównie proste lub lekko zakrzywione linie w stosunkowo prostych kombinacjach (np. チ ェ ン ジ). Chiński i koreański nie używają żadnego z tych dwóch systemów. Pamiętaj, że japoński skrypt używa kombinacji hiragany, katakany i kanji w tym samym tekście. Więc jeśli widzisz hiraganę, katakanę lub oba, wiesz, że patrzysz na japoński tekst. W lewym dolnym rogu znajdują się pełne listy postaci Hiragana i Katakana.
   • Powszechnie używana hiragana: あ, お, ん, の, か
   • Powszechnie używana katakana: ア, リ, エ, ガ, ト
3. Jeśli nie widzisz rozpoznawalnych kształtów koreańskiego Hangul, japońskiej hiragany lub katakany, prawdopodobnie masz przed sobą język chiński. Chiński skrypt używa skomplikowanych znaków o nazwie Hanzi w języku chińskim, kanji w języku japońskim i Hanja w języku koreańskim. Chociaż te znaki można również znaleźć w japońskim skrypcie, możesz sprawdzić, czy jest to japoński, wyszukując hiragana lub katakana. Jeśli więc spojrzysz na mały fragment tekstu zawierający tylko skomplikowane znaki Hanzi, nie możesz wykluczyć, że jest to w końcu japoński. Jeśli jednak spojrzysz na duży fragment tekstu bez hiragany lub katakany, możesz prawie być pewien, że jest to chiński.

Porady

• Postacie koreańskie nie zawsze mają kręgi. Krąg jest po prostu jedną z ich „liter”.
• W niektórych książkach starokoreańskich nadal można znaleźć trochę Hanja (chińskie Hanzi, które były używane w przeszłości), ale jest to dość rzadkie i nie jest już powszechnie używane. Nadal obowiązuje: jeśli widzisz Hangul, jest to koreański.
• Hiragany są często zakrzywione i bez ostrych zakrętów, podczas gdy katakany są prostsze i bardziej schludne.
• Koreański Hangul nie pochodzi od chińskiego Hanzi, więc różni się bardziej od chińskiego pisma niż japońskiego (ponieważ japońskie kana są wyprowadzane z chińskich znaków).
• Wietnamski używa alfabetu łacińskiego i dlatego jest bardzo łatwy do rozróżnienia.
• Pamiętaj, że chociaż japoński pożycza (i używa) niektórych chińskich znaków, jeśli widzisz hiraganę lub katakanę, i tak jest to japoński.
• Większość chińskich hanzi jest dość złożona (na przykład: 語) i wygląda bardziej tajemniczo niż znaki sylabiczne, takie jak hiragana czy hangul. Uproszczony chiński używa jednak prostszych znaków.
• Koreański używa spacji między słowami, wietnamski używa spacji między sylabami, a tajski używa spacji między zdaniami. Japoński i chiński nie używają spacji.
• Zestaw liter w języku koreańskim nazywany jest „blokiem”. Na przykład 타 to blok.

Ostrzeżenia

• Jeśli nie widzisz hiragany lub katakany, nie ma gwarancji, że jest to język chiński. Prawdopodobnie nie jest to jednak japoński. Istnieje duża szansa, że ​​jest to rzeczywiście chiński język, ale zdarzają się rzadkie wyjątki.